Daar gaat de bruid, hét boek dat je nodig hebt als mid-twintiger

‘Daar gaat de bruid’ van Kaat De Kock was hét boek dat ik op dit moment nodig had. Het is een sterk girlpowerverhaal dat duidelijk maakt dat het oké is als je als mid-twintiger niet voldoet aan de normen van de maatschappij. Dat het oké is als je als 26-jarige nog niet voldoet aan de norm ‘huisje-tuintje-kindje’. Dat het oké is, als het even niet oké gaat.

Mijn hart klopt razendsnel en mijn buik zit vol vlinders. Gebeurt dit echt? Het lijkt wel een vreemde, mooie droom. En wat betekent dit? Is dit echt het lot? Bestaat het dan toch?

Als je als tiener dacht aan je leven als midtwintiger dan zag dit er ongeveer zo uit:

• Een vriend (check)
• Trouwen (totaal niet check)
• Huisje (ongeveer bijna check)
• Kindje (totaal niet check)
• Carrière maken (totaal niet check)

Oké zoals je ziet, voldoe ik dus absoluut niet aan de normen die de maatschappij van velen verwacht. Er wordt een druk gecreëerd die eigenlijk nergens voor nodig is maar toch willen we er allemaal aan voldoen. Dit alles veroorzaakt twijfel en een deuk in ons zelfvertrouwen, maar waarom? Waarom moet alles volgens het juiste patroon gaan?

Kaat De Kock maakt met dit boek duidelijk dat het helemaal oké is om eens buiten de lijnen te lopen en je dromen voorop te plaatsen. Hoofdpersonage Eef doet wat haar gevoel haar meegeeft en durft nee te zeggen. Nee zeggen tegen haar huwelijk en stabiele relatie, tegen haar carrière, maar vooral tegen de normen van de maatschappij.

Even overweeg ik nog om met mijn vingers te knippen om aan mijn girl squad te laten weten dat ze mij moeten volgen, maar ten eerste staan ze al recht en ten tweede is dit geen Tarantinofilm. Helaas. Nee, dit is mijn zielige, tragische, absurde leven.

Tijdens het lezen voelt ‘Daar gaat de bruid’ heel herkenbaar aan waardoor je al snel een klik krijgt met hoofdpersonage Eef.
Het niet typische uiterlijk van Eef zorgt ook net voor dat tikkeltje meer. Ook de vriendengroep van Eef is uit het leven gegrepen. De jaloerse vriendin, de zichzelf wegcijferende vriendin, de spring in ’t veld…

Bij het lezen voelt het boek erg voorspelbaar aan in het begin, maar uiteindelijk krijgt het steeds meer plotse wendingen waardoor je telkens verder wil lezen. Voor je het weet is het verhaal ten einde en besef je: dit was exact wat ik nodig had.

Maar intussen is papa er niet meer en is het niet meer hij en ik tegen haar. Het is ik tegen haar. En soms voelt het als ik tegen de hele wereld, want mijn moeder is een wervelende orkaan die alles en iedereen omverblaast.

Conclusie

‘Daar gaat de bruid’ is dé feelgood van het moment. Laat dit boek alstublieft jouw volgende aankoop zijn, want het is zo herkenbaar maar toch vol verrassingen en achterliggende boodschappen. De schrijfstijl van Kaat is erg vlot en een tikkeltje humoristisch waardoor je steeds met een glimlach het boek zit te lezen, ondanks het dramatische, absurde maar oh zo herkenbare leven van Eef.

Ik wil uitgeverij Horizon heel erg bedanken voor het aangeboden recensie-exemplaar. Dit heeft mijn recensie op geen enkel vlak beïnvloedt.