Waarom Jackie en Jones dé perfecte zomerread is

Jackie en Jones: een zomer vol liefde en misverstanden is niet het eerste boek dat ik lees van Lizzie van den Ham. Eerder las ik reeds Verliefd en verloren maar ook de Luna-serie heb ik reeds gelezen. Ik weet van Lizzie van den Ham dat ze altijd zeer luchtige verhalen schrijft met romantiek als hoofdthema. Jackie en Jones bevatte net dat tikkeltje meer en daarom vertel ik vandaag aan jullie waarom Jackie en Jones dé perfecte zomerread is.

Ik begon dit boek te lezen op de terugrit van Frankrijk naar huis. Ik had er net een weekje vakantie op zitten en door Jackie en Jones verlang je helemaal weer terug naar dat vakantiegevoel! Jackie en Jones speelt zich namelijk af in Dordogne waardoor je helemaal ondergedompeld wordt in de Franse sfeer. Jackie werkt voor een reisbureau en wordt ingeschakeld als reisbegeleidster voor een reis naar Dordogne. Eén probleem: op haar sollicitatiegesprek beweerde ze vlot Frans te spreken, maar dat is helemaal niet het geval. En dit levert hilarische scènes op.

In een klein aantal pagina’s weet Lizzie van den Ham een mooi liefdesverhaal neer te zetten die ten eerste realistisch is maar ook ontzettend romantisch en vol passie. Daarnaast herken ik mij heel hard in hoofdpersonage Jackie, in haar zoektocht om werk te zoeken en haar werk ook te behouden. Maar ook de grappige situaties waarin ze haar gebrekkig Frans bovenhaalt. Het boek bevat niet enkel romantiek maar ook een gezonde dosis humor.

Godzijdank. Er zat er altijd wel eentje tussen: de persoon met zoveel ingewikkelde wensen dat het bijna wel fout moest gaan. Natuurlijk gunde ze het elke veganistische, gluten-intolerante persoon met overgevoeligheid voor onzichtbare beestjes om op droomvakantie te gaan, maar lastig was het wel.

Heerlijk om te lezen hoe Jackie, maar ook Jones, evolueert als persoon doorheen de pagina’s. Je raakt verweven met de personages en groeit met ze mee, pagina voor pagina, letter voor letter.

Zelf had ik wel gegaan voor een andere naamkeuze van de hoofdpersonages. Het doet mij net te veel denken aan de bekende winkelketen maar het doet zeker het verhaal niet teniet! Het geeft een soort van verbondenheid met zich mee, dus op zich was de intentie wel goed.