Furie, sterk concept met middelmatige uitwerking

Furie is een literaire thriller van Katie Lowe en tevens een debuut van deze auteur. De slagzin op de cover, maar ook de cover zelf neemt meteen de aandacht en na het lezen van de flaptekst denk je meteen een parel in handen te hebben. Wraak. Obsessie. Moord. Je zou er een moord voor doen om bij ze te horen… Klinkt intrigerend toch? En wanneer ik las dat het verhaal elementen van hekserij bevatte, was ik meteen verkocht. Of Furie mijn verwachting kon waarmaken lees je in deze recensie.

Furie, Furie, Furie, wat moet ik toch met je. Aan de ene kant heeft Katie Lowe een erg interessant concept neergezet maar aan de andere kant mistte ik zodanig veel elementen in dit boek, dat dit mij weerhield om dit boek écht leuk te vinden.

Na een ongeluk waarbij haar vader en zus omkwamen, krijgt Violet een studiebeurs voor Elm Hollow Academy, een prestigieuze particuliere meisjesschool. De school ligt in een stil kustplaatsje dat een nogal zwarte geschiedenis heeft – in de zeventiende eeuw vonden er heksenprocessen plaats. Violet sluit vriendschap met drie meisjes en wordt meegesleept door hun fascinatie voor hekserij en occultisme. Maar wanneer negen maanden na haar vermissing het lichaam van een voormalig lid van het vriendinnengroepje wordt gevonden, begint Violet te twijfelen aan haar vrienden, haar docenten en zelfs aan haar eigen vermogen om realiteit van mythes te onderscheiden.

Furie wordt gecategoriseerd als een literaire thriller maar als je mij vertelde dat het een Young Adult-thriller was, ik zou je nog geloven ook. Het speelt zich af op de universiteit en aan de hand van de dialogen en karakterontwikkeling valt dit boek exact in het plaatje van YA. Noem het wat je wilt, maar Furie kwam voor mij over als een softe thriller die je even goed in de YA-categorie kon plaatsen.

Het boek begint meteen met een spannende proloog, in het perspectief van de moordenaar. Dit vond ik een erg interessant gegeven. Katie Lowe bewijst meteen met deze enkele bladzijdes, dat ze schrijven kan. Het komt zowel poëtisch als literair over en beloofd dus veel goeds voor het verdere verloop van het boek. Naarmate het boek vordert blijft deze schrijfstijl aangehouden maar vanaf het verhaal dialogen aanwendt, gaat Lowe de mist in. De dialogen voelen kort en oppervlakkig aan, en zeker in vergelijking met de literaire/poëtische schrijfstijl van de proza. Er was precies geen balans aanwezig en dat is jammer, want ik genoot echt van de stukken proza.

In de kleine uurtjes van de nacht voert mijn nieuwsgierigheid me daarnaartoe, als het duister zwaar op me valt en mijn behoefte om haar te zien toeneemt. Ik ben de voyeurs van het internet dankbaar, en de onbekende die de foto’s van de plaats delict heeft geüpload, tientallen jaren na data. Ze zorgen ervoor dat mijn zenuwen knetteren en dat de herinnering witheet en helder straalt.

Het verhaal blijft op alle vlakken wat vaag. Zowel qua plot als personageontwikkeling. Hoofdpersonage Violet doet alsof ze het zwaarste leven ooit heeft, maar eigenlijk weten we niets van haar. Er wordt amper iets verteld over haar verleden maar toch slaagt Violet er in om haar in een slachtofferrol te wentelen. Haar acties, maar ook van vele anderen, lijken ondoordacht tot zelfs het naïeve toe, wat het verhaal op meerdere momenten ongeloofwaardig doet lijken. Er zit geen enkele diepgang in deze personages, en dat vind ik bij een literaire thriller erg jammer.

Conclusie

Furie klonk veelbelovend maar heeft jammer genoeg mijn verwachtingen niet kunnen waarmaken. De hekserij en het occultisme kwam niet genoeg naar voren en ook de plot is erg vaag. Ik sprak er met andere recensenten over en hier werd nogmaals duidelijk dat de plot niet eenduidig is. Iedereen had een andere visie over dit einde, en na het meerdere malen lezen van de laatste hoofdstukken, zijn we nog niet altijd niet zeker wat er nu juist gebeurd is in dit verhaal. Het einde blijft voor discussie vatbaar en dat vind ik jammer in een standalone thriller.

Furie is was jammer genoeg niet mijn boek op meerdere vlakken, maar toch wil ik Standaard Uitgeverij heel erg bedanken voor het opsturen van een (digitaal) recensie-exemplaar. Dit heeft mijn recensie op geen enkel vlak beïnvloedt. Meer informatie over mijn recensiebeleid vind je hier.