Persoonlijke terugblik | Kleine gelukjes in september

Als je mijn ‘Over-mij’-pagina bekijkt op mijn blog, vertel ik jullie dat ik elke dag probeer te genieten van het kleine geluk. Maar wat zijn nu deze kleine gelukjes? In dit artikel, dat maandelijks zal terugkeren, vertel ik jullie over mijn kleine gelukjes van september 2019. Lees je mee?

Het is sinds mei geleden dat ik nog een persoonlijke terugblik postte. Had ik in de zomermaanden dan geen kleine gelukjes? Ja natuurlijk, maar de afgelopen maanden waren zó druk en hectisch dat ik er zelf erg weinig belang aan hechtte. Het gaat nog niet helemaal zoals ik het zou willen, maar oké. Kleine stapjes zijn ook stapjes.

Wat ik beleef

Ik ben altijd diegene geweest die jaloers was op andermans haarkleur, maar het nooit zelf probeerde. Ik was altijd van mening dat het slecht was voor je haar, bang dat het mijn krullen niet ten goede ging komen, bang dat het mij niet zou staan etc. Tot ik begin deze maand tóch het risico nam. Ik stapte het kapsalon binnen (een waar ik trouwens nog nooit was geweest) en gaf de kapster praktisch carte blanche. Totaal niet mijn stijl maar ik was het zodanig beu om geld te betalen voor een knipbeurt waarvan je ineens niet zag dat er iets mee gedaan werd. Dus zo gezegd zo gedaan: ik kleurde mijn haar. En om het met een chique woord te zeggen: ik kleurde mijn haar in ombre. Ik ben er alvast superblij mee.

Mijn haarkleur veranderen deed ik vooral voor mijzelf. Omdat ik nood had aan verandering, zowel in het dagelijkse leven als voor mijn innerlijke zelf. Juli en augustus was heftig, heel heftig. Daardoor zie ik dit als een cadeautje voor mijzelf, want ook dat is af en toe nodig. Begin september lag ik namelijk terug in het ziekenhuis voor een MS-opstoot, en daar heb ik erg vanaf gezien, nu trouwens ook nog. Dus op zo’n momenten besef je echt dat zelfzorg een heel belangrijk iets is. Misschien was ik in mijn vorige gezondheidsupdate iets te euforisch maar september begon dus niet al te goed. Ik had te veel stress opgestapeld de voorbije maanden waardoor dat zich nu uit in een nieuwe aanval. Ik weet dat ik gevoelig ben aan stress, en dat dit nefast is voor mijn lichaam, maar toch weet ik nog altijd niet hoe ik dit alles moet plaatsen. Momenteel gaat het beter met mij, maar nog niet optimaal. Ik blijf doorzetten en blijf optimistisch dus ik hoop binnen een aantal maanden wat verbetering te zien.

Doordat ik heel veel tijd spendeerde aan rusten, kinesitherapie en terug op krachten komen, was september een erg rustige maand. Ik verbleef heel veel thuis, tussen mijn vier muren maar op zich is dat oké. Zolang ik mijn boeken heb, overleef ik hier wel een aantal maanden 😉

Waar ik ga

Doordat september een erg rustige maand was, ging ik ook niet veel op stap maar ik ging wel ontbijten met Miss Stay Positive in hartje Kortrijk. Ik heb nog geen fut gehad om er een volledig blogbericht over te schrijven maar we gingen naar Julia’s in Kortrijk. Julia’s is een ontbijt- en lunchbar aan het station in Kortrijk. Heel gezellig binnen, maar wel erg klein waardoor er vaak geopteerd wordt voor afhaal. Zelf vind ik het niet de meest ideale locatie in Kortrijk maar als je binnen kan zitten is het wel erg gezellig. Het gaf mij een soort van Amerikaanse sfeer, een bar waar je kan werken terwijl je geniet van een heerlijke kom zelfgemaakte muesli of een ontbijtsmoothie. Je ziet er ook heel wat mensen zitten met een laptop, al wachtend op de trein bijvoorbeeld. Een ideale werkplek maar ook een plaats waar je heerlijk en gezellig kan ontbijten/lunchen.

Daarnaast ging ik midden september met mijn vriend iets kleins eten in The Social Club. Ik schreef eerder al een minirecensie over The social club in Kortrijk, dus om het kort te houden: ik ga er enorm graag en ook deze keer was het weer dik in orde.

En ook dit sfeerbeeld die ik nam tijdens een avondje uit wil ik jullie niet ontnemen:

Het laatste weekend van september ging ik ook naar de leesclub van De kleuren van schaduw (tweede deel in de schemeringstrilogie, lees hier mijn recensie van het eerste deel en hier mijn recensie van het tweede deel) georganiseerd door The Confession of a booknerd in hartje Brugge. Mijn thuis weg van huis. Daarna was er ook een boekpresentatie van Hashtag Hiernamaals van Vanessa Gerrits. Er was een heel leuke quiz (gerelateerd aan het verhaal) waar je onder andere Het schaduwjaar en Nocturna kon winnen. Ik deed mee voor het plezier want uiteindelijk had ik de boeken al. Dus moest ik gewonnen hebben, niet dus, ging ik ze gewoon doorgeven aan de volgende 😉 Maar het was wel erg gezellig en ik heb er erg van genoten om te lunchen met Lisa van Kindnessreads vooraf aan de leesclub, en om mij daarna te begeven onder mede boekenliefhebbers. Want hoe je het ook draait of keert, leesclubvrienden zijn de beste vrienden.

Wat ik maak

Doordat september heel hectisch was en vooral gefocust was op zelfzorg, maakte ik niets deze maand. Eind augustus volgde ik wel een cursus armbanden maken, waar jullie binnenkort de resultaten van zullen zien in een nieuw blogbericht, dus stay tuned.

Wat ik kijk/luister

Doordat ik in september, tussen het vele slapen door, best veel tijd had spendeerde ik erg veel tijd met mijn beste vriend Netflix. Zo bekeek ik onder andere (alleen maar series): The A-list, The end of the f***ing world, Elite seizoen 2, Trinkets, The I-land, Death to me en de helft van het derde seizoen van 13 reasons why. Recensies komen er aan trouwens!

Wat ik lees

Bovenstaande boeken las ik in de maand september. In combinatie met het aantal series dat ik keek, vind ik het best een goed aantal. Wetende dat Kleuren van schaduw (recensie staat reeds op de blog) 500+ pagina’s bevatte. Het beste boek dat ik deze maand las was Kom naar huis van Emma Anna. Het slechtste boek dat ik deze maand las was toch een gelijkstand tussen De genadigen en De geest in de rivier. Recensies volgen de komende weken.

Klik hier voor een overzicht van al mijn boekrecensies.

Hoe verliep jouw maand september?