Ontspanning

Waarom De Genadigen absoluut mijn boek niet was

Volgens mij heb ik de hypetrein van ‘De Genadigen’ volledig gemist en sta ik nu nog steeds op het perron te wachten. Ik mistte echt heel wat elementen wat het voor mij tot een fijne read maakte. In deze recensie probeer ik uit te leggen waarom.

The Merciful Crow of De Genadigen las ik voor de leesclub van Kindnessreads in Leuven (06/10/2019). Zonder de leesclub had ik het boek wellicht ook gelezen maar waarschijnlijk had ik halfweg het gecategoriseerd als DNF (did not finish) of met andere woorden: ik had het boek hoogstwaarschijnlijk nooit uitgelezen als het niet voor de leesclub was.

Zelf was ik erg verrast dat The Merciful Crow in mijn fairylootbox van augustus zat. Ik begon te lezen in de Engelse variant en merkte meteen op dat dit voor mij moeilijk ging worden. Margaret Owen hanteert een speciale schrijfstijl en als je net als mij enkel contemporary in het Engels leest, was deze fantasy net iets te hoog gegrepen in de Engelse taal. Dus ik was echt enthousiast dat Blossom Books de vertaling op zich had genomen, en dus kocht ik het Nederlandstalig e-book. Ik moet zeggen dat de Nederlandse vertaling stroef las. Er waren heel wat zinnen die naar mijn inziens anders neergezet konden worden, en dat is jammer. Ligt het aan de vertaling, ligt het aan de auteur, geen idee maar het belemmerde wel vaker mijn leesflow van het verhaal.

Wat het inhoudelijke betreft zijn er heel wat mooie elementen aanwezig zoals de diversiteit en een gedeelte van de worldbuilding, maar aan de andere kant bevatte het ook heel wat onvolmaaktheden waar ik in onderstaande alinea’s verder wil op in gaan.

GEEF ZE VUUR. GEEF ZE ANGST.
Fie leeft volgens één regel: zorg voor je eigen mensen. Ze behoort tot de Kraaien, de laagste kaste van het land. Ze worden opgejaagd, uitgespuugd door de bevolking, en ze hebben vrijwel geen rechten. Toch wordt er verwacht dat ze hun enige plicht vervullen: het ophalen en uit hun lijden verlossen van pestslachtoffers. Dus als Fie met haar Kraaien naar het paleis wordt geroepen voor de kroonprins, hoopt ze uitbetaald te worden voor de rest van haar leven.
Als blijkt dat kroonprins Jasimir en zijn lijfwacht Tavin hun dood in scène gezet hebben, is Fie klaar om haar verlies te nemen – en misschien ook wel om hen te vermoorden. Ze besluit echter een deal met de prins te sluiten: zij beschermt hem tegen de meedogenloze koningin, prins Jasimir zal de Kraaien beschermen als hij eenmaal regeert.
De vraag is of dat lukt, met een onvoorspelbare groep Kraaien, weerbarstige magie en het gevaar dat altijd op de loer ligt.

Laat ons beginnen met de goede elementen: de diversiteit aanwezig in dit boek. Dit boek weerspiegelde de ongelijkheid in de maatschappij (vooral in Amerika etc.) op een erg originele manier. Daarnaast bevat het boek ook heel wat feministische boodschappen wat echt een waardevol element is in boeken van deze tijd. Ook lgbtq+ wordt gepresenteerd in dit boek zonder dat het opgehemeld wordt. Alles voelt aan als normaal, en dat is ook hoe het zou moeten zijn.

Ook de worldbuilding bevat heel wat krachtige elementen, alleen vond ik de uitwerking niet altijd even goed. Zo was er een fameus kastensysteem aanwezig met o.a. De Kraaien, en alhoewel er een stamboom aanwezig was in het begin van het boek, was ik wel vaker de draad kwijt. Hoe alles nu precies in elkaar zit, weet ik nog steeds niet, en dat is jammer in een fantasy. Ook de magie was écht origineel gevonden, ik bedoel maar: magie onttrokken uit tanden? Maar ook hier mistte ik wat achtergrondinformatie over hoe dit alles in elkaar zat. Kort samengevat zie ik dus heel wat potentieel en vond ik het best interessant om met deze wereld kennis te maken, maar ik mistte hier en daar wat omkadering.

Naast een erg groot fantasy-gehalte bevatte dit boek ook romantiek –zucht-. Ja inderdaad; zucht. Deze romance wordt slowburn genoemd maar voor mij mocht het echt wel nog meer slowburn geweest zijn. Ik zag het absoluut aankomen maar niet op dat moment en zeker niet in zo’n situatie. Ik heb totaal niet genoten van deze clichématige, romantische ontwikkeling. Jammer want er mocht gerust nog wat meer spanning gecreëerd worden tussen deze personages.

Fie durfde te wedden dat ook de rest van haar Kraaien zich voelde alsof hun keel werd dichtgeknepen, zo graag wilden ze buiten de stadsmuren komen voordat de jachtkasten hen inhaalden. Elke Kraai wist wat het betekende als je een zak Fenikstanden bij je had. Ze vroegen zich allemaal af of ze er werkelijk Dumosa mee uit konden komen.

Conclusie

De Genadigen is een goed debuut maar je moet er wel je hoofd bijhouden. De auteur heeft zodanig veel elementen willen vervatten in het verhaal dat het vaak als onoverzichtelijk kan beschouwd worden. Zowel de schrijfstijl als een aantal elementen van het inhoudelijke kon mij jammer genoeg niet bekoren. Heel wat plottwist doorheen het verhaal konden jammer genoeg voorspeld worden maar het plot zelf wist mij op een of andere manier wel te verrassen. Jammer genoeg was dit niet in die mate dat ik benieuwd ben geworden naar het vervolgdeel.

Reageer met Facebook

4 Comments

  • Laurie

    Ik ben het volledig met je recensie eens, ik kwam er ook voor geen meter doorheen. Het Engels al helemaal niet, het Nederlands beter. Ik stoorde me niet aan de vertaling, maar gewoon aan het verhaal zelf. Op alle vlakken die je noemt ben ik het met je eens. te vaag, vooral dat.

  • Emmy

    Ik kan me heel erg vinden in je recensie! Ik vond de kasten ook verwarrend uitgewerkt, omdat de personages voor mijn gevoel gedwongen werden ze allemaal te ontmoeten. Liever had ik dit verspreid over meerdere boeken gezien. Ook de romantiek vond ik nog steeds snel gaan, vooral omdat het vanaf het allereerst moment al overduidelijk was hoe deze zou gaan verlopen.
    Emmy onlangs geplaatst…Gender reveal!My Profile

  • zwartraafje

    Ik voel me tot nu toe nog niet geroepen om dit boek te lezen maar ik heb hier dan ook nog enkele boeken van Blossom Books die nog op me staan te wachten. Zo moet ik nog steeds aan De Kraaien – duologie beginnen. Die eerste foto zou zo in de Fictionista-rubriek kunnen verschijnen met je mooie geverfde lokken en het blauw van je jeansbroek. 🙂

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

CommentLuv badge