Wilder girls, een horror YA over een kostschool in quarantaine | Rory Power

Hoewel dit boek in juli 2019 gepubliceerd werd, is het momenteel gruwelijk actueel. Wilder Girls gaat over drie vriendinnen in quarantaine door de vreselijke ziekte ‘Tox’.

---

Keep the quarantaine, they said. Follow the rules and we’ll help you. A knife in my belt, and the shotgun in my hands. A year and a half of empty sky, of not enough medicine, of bodies burning behind the school. We have to help ourselves.

Wilder Girls vertelt het verhaal van de drie vriendinnen Hetty, Reese en Byatt. Het verhaal vindt plaats op Raxter Island, waar hun kostschool in quarantaine geplaatst wordt, na de opkomst van de vreselijke ziekte de Tox. In heel wat verhalen zorgen ziektes voor zombieverschijnselen, maar hier zorgt het voor mutaties. Hetty verloor haar oog en Reese heeft een soort zwemvliezen tussen haar vingers. Iemand anders heeft een tweede ruggengraat en weer een ander meisje heeft overal pijnlijke blaren. Bovendien zijn er ook heel wat sterfgevallen door de Tox. Terwijl ze wachten op een vaccin, blijft de Tox zich maar verspreiden. Lichamen barsten open, er ontbreken lichaamsdelen, hoge koorts, bloed overal.. Kortom: de wil om te overleven is aanwezig. Survival of the fittest.

Toen ik de achterflap las, moest ik meteen denken aan Het Schaduwjaar/The Grace Year van Kim Leggitt. En laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: dat boek vond ik vreselijk om te lezen. Dus in het begin was ik eerlijk gezegd niet zo enthousiast om Wilder Girls te starten. Echter ging er een online leesclub door midden maart dit jaar waardoor ik toch in het boek begon. Ik weet het, ik ben laat met mijn recensie…

Ik moet toegeven, Wilder Girls is niet voor de gevoelige lezer. Ik vond bepaalde passages gruwelijk gedetailleerd beschreven, terwijl andere passages dan weer enorm vaag en mysterieus waren. Op zich was de schrijfstijl van Rory Power erg goed, maar doordat het op veel momenten erg vaag en mysterieus overkwam, kwam de vlotte schrijfstijl misschien niet helemaal over zoals het zou moeten.

Wat karakterontwikkeling betreft vond ik de drie hoofdpersonages erg goed uit de verf komen. Het verhaal volgen we vooral uit het perspectief van Hetty en na verloop van tijd leren we ook Byatt beter kennen. Ook de LGBTQIAP+ representatie! Het was er gewoon, en niet als hoofdonderwerp of als plottwist. En daar houd ik wel van.

Wilder Girls is een horror Young Adult in de vorm van onderhuidse spanning. Je leest het verhaal continu met een gevoel van ‘er gaat iets gebeuren maar ik weet niet wat’. De ontknoping en plotwendingen lieten een hele tijd op zich wachten, en dat vond ik best jammer. Daarnaast is het einde ook enorm open waardoor het echt als een onaf verhaal aanvoelt. Ik hoorde dat er nog een vervolg komt, maar dat is volgens mij ook niet volledig bevestigd.

Some days it’s fine. Others it nearly breaks me. The emptiness of the horizon, and the hunger in my body, and how will we ever survive this if we can’t survive each other? “We’re gonna make it. Tell me we’re gonna make it.”

---

Conclusie

Toen ik Wilder Girls net uit had, wist ik eerlijk gezegd niet goed hoe ik dit boek moest beoordelen. Aan de ene kant is het boek voor mij erg origineel (omdat ik niet in dit genre thuis ben), vlot geschreven en hield het mij in de ban. Aan de andere kant was het verhaal dan op sommige momenten erg vaag en mysterieus waardoor ik er geen vat op kreeg. Het open einde was dan weer frustrerend aangezien het initieel uitgebracht werd als een standalone. Maar aan de andere kant past het open einde wel bij het bizarre verhaal. Zo kan je zelf je eigen mening vormen over het verloop van het verhaal, wat je als lezer aan het denken zet. Op zich heeft het boek mij niet omvergeblazen maar nu, maanden nadat ik het gelezen heb, blijft het op een of andere manier wel door mijn hoofd spoken. Dus misschien heeft Wilder Girls wel een goede indruk nagelaten?

Het boek is helaas nog niet vertaald in het Nederlands.

Volg mij op Facebook / Instagram / Bloglovin / Pinterest / Goodreads