
Manuscript-auteurs aan het woord | Speeddaten met…
In mijn categorie ‘Speeddaten met…‘ geef ik telkens het woord aan personen die iets te maken hebben met de boekenwereld. Deze keer laat ik maar liefst vier personen aan het woord met een manuscript, klaar om uitgegeven te worden.
Er zijn heel wat auteurs te vinden op Vlaamse en Nederlandse bodem, maar volgens mij zijn er nog veel meer schrijvers met een manuscript die verlangen om gepubliceerd te worden. Ik stelde een aantal vragen aan vier van hen en dit gesprek kan je hieronder terugvinden!
Om dit artikel te beginnen gaan we heel simpel starten: Kan je jezelf even voorstellen?
Loes (Beautifulbooks19 op Instagram): Ik ben Loes, 28 jaar en ik woon in Bussum. Ik heb twee kinderen; een jongen (7) en een meisje (5), een hele lieve vriend en een niet-zo-knuffelige rode kater genaamd Frits. Ik werk als Apple-nerd in een winkel, studeer voor pedagogisch medewerker en in mijn vrije tijd houd ik natuurlijk van lezen, schrijven en Bookstagrammen (als dat een woord is, haha). Ik hou van gezelligheid met mijn vrienden en familie, samen zijn is zo belangrijk en dat mis ik ontzettend op het moment.
Eva (Kazsca_the_thief op Instagram): Mijn naam is Eva, ik werk op instagram onder de handel Kazsca the Book Thief. Ik lees graag young adult en fantasy, al probeer ik wat meer uit te breiden naar Contemporary fiction.
Sofie (books_o_sofie op Instagram): Mijn naam is Sofie, ik ben 24 jaar en ik woon in Utrecht. Ik ben bijna klaar met mijn master ‘Cultural Analysis’ en werk nu aan mijn scriptie over de rol van ouders in YA boeken.
Demi (fantasybooklover3 op Instagram): Mijn naam is Demi en ik ben twintig, bijna eenentwintig, jaar oud. In het dagelijks leven zit ik nog op school, gelukkig in mijn laatste jaar. Ik doe de opleiding tot pedagogisch medewerker en als alles goed gaat ben ik rond juni 2021 klaar.
Kun je ons vertellen in een tweetal zinnen waar je manuscript over gaat?
Loes: Wat een moeilijke vraag! POV1 is mijn moeder, die op 19 jarige leeftijd haar eigen levensverhaal typed op haar typemachine onder invloed van liefdesverdriet, een depressie en alcohol. POV2 ben ik zelf waarin ik mijn moeder volg op haar laatste weg die begon toen zij hoorde dat ze nog maar een paar maanden te leven had. Liefde en familie staan centraal in het verhaal.
Eva: Mijn huidig manuscript gaat over een half-demon half-elf die struggled met wie ze is, wat ze is en wat ze kan doen. Momenteel is ze gebonden aan een prinses die ze moet beschermen, maar als een kroonprins uit een ver rijk komt opdagen die de prinses ten huwelijk wenst te vragen, gaat alles grondig mis.
Sofie: Het manuscript waar ik nu aan werk is een YA boek geïnspireerd door de geschiedenis, de cultuur en het landschap van Wales. Mijn hoofdpersonen gaan op een epische queeste en proberen de geschiedenis van hun Koninkrijk te redden.
Demi: mijn manuscript speelt zich af in een fantasywereld. Het hoofdpersonage gaat een grote groei door in het verhaal en komt allerlei zaken op haar pad tegen, sommige minder fijn dan andere. Er zit een boodschap in mijn verhaal verweven die uiteindelijk verduidelijkt zal worden. Een boodschap waar ik zelf ook iets aan heb, maar ik hoop mijn lezers, als het boek wordt uitgegeven, ook.
Hoelang ben je reeds bezig aan het manuscript en in welke fase bevindt het zich?
Loes: De blogs waaruit dit script ontstond zijn geschreven in 2016/2017. De eerste versie van het script was af in 2018. In 2019 heb heb ik het opnieuw onder handen genomen, heel veel geschrapt en bijgeschreven. Er zijn zeker 10 proeflezers overheen gegaan en inmiddels kan ik zeggen dat het af is. Ik heb de laatste punt gezet op 8 mei 2020. Het script is de afgelopen maanden richting heel veel uitgevers gegaan waarvan ik al van zo’n 70% terug heb gehoord. Jammer genoeg allemaal afwijzingen maar ook heel veel prachtige feedback van grote namen waarvan ik toch de kracht kreeg om toch weer door te gaan. Hopelijk krijg ik ergens de komende maanden het verlossende JA-woord. Fingers crossed!
Eva: Ik heb er een maand over gedaan om de originele versie te schrijven en nogmaals een maand of twee om het te herzien etc. Momenteel telt het een 160K woorden, veel te veel dus volgens mijn zus. Ik heb het naar enkele uitgeverijen gestuurd, maar nog geen positief antwoord ontvangen.
Sofie: Ik ben denk ik al drie jaar af en aan bezig met mijn manuscript en ben nu de tweede versie aan het schrijven.
Demi: Met dit manuscript ben ik nu ongeveer een jaar bezig, als ik de tussenpauzes niet meetel. Momenteel ben ik bezig met het herschrijven van de eerste versie, die 65k woorden telt. Het herschrijven vind ik niet het leukste om te doen, maar is wel nodig om het verhaal beter te maken.
Ben je al op zoek naar een uitgeverij? Of ben je van plan het uit te geven in eigen beheer?
Loes: Ik heb op mijn telefoon een hele lijst staat met uitgevers die ik heb benaderd of nog wil benaderen. Hiernaast heb ik ook genoteerd of ik al reactie heb gehad. Voor de vorm, het lijstje bestaat op dit moment uit 40 uitgevers. Mocht iedereen aan het einde van de rit nee hebben gezegd, ben ik van plan het in een kleine oplagen zelf uit te geven. Dit omdat ik weet dat het goed is. Dat klinkt zo misschien heel erg arrogant, maar echt. Voor het perspectief, LS verteld mij bijvoorbeeld dat ze niks aan te merken hebben op mijn verhaal en hebben me een prachtige persoonlijke mail gestuurd, wat echt een droom was trouwens. Het is alleen, mijn boek blijkt meerdere genres te hebben die niet goed passen bij een enkele doelgroep. Hierdoor is het moeilijker in een categorie te plaatsen waardoor de uitgevers aangeven dat het risico van uitgeven te groot is. Ik hoop nog altijd dat iemand het aandurft om het toch te doen! Anders, ga ik zelf aan de slag, want ik geloof in mijn verhaal en ik geloof dat het iets kan betekenen voor anderen.
Eva: Ja, momenteel ben ik op zoek naar een uitgeverij. Het probleem is echter dat ik het gevoel heb dat de markt voor fantasy nogal klein is in België. Vooral als het over een boek van 170K woorden gaat, dat niet de traditionele opbouw volgt van probleem-oplossing-einde, dan is de kans al wat kleiner dat je een uitgeverij vindt. Als ik geen positief antwoord krijg, dan zal ik het eventueel op Wattpad zetten.
Sofie: Ik ben nog niet actief op zoek naar een uitgeverij, maar hoop mijn boek uiteindelijk wel bij een traditionele uitgeverij uit te kunnen brengen. Mocht dat niet lukken, dan geef ik het alsnog in eigen beheer uit!
Demi: Ik heb een aantal uitgeverijen op het oog waarvan ik denk dat mijn manuscript er wel bij past. Als het niet lukt om een uitgeverij te vinden, wil ik hem graag in eigen beheer uitgeven omdat ik het leuk zou vinden als anderen mijn verhaal ook zouden kunnen lezen. Dat lijkt me heel spannend, maar ook heel erg leuk.
Wat verwacht je van een uitgeverij?
Loes: Van de uitgever verwacht ik dat zij het allemaal beter weten dan ik en mij daarom goed kunnen begeleiden binnen de schrijvers-wereld. Hiernaast verwacht ik van de uitgever dat zij veel meer connecties hebben en hierdoor het boek aan een groter publiek zouden kunnen aanbieden dan dat ik in mijn eentje ooit zou kunnen.
Eva: Ik verwacht eerlijk gezegd niet veel van uitgeverijen, dat klinkt al heel slecht om mee te beginnen. Wat ik tot nu toe gehoord heb van Belgische/Nederlandstalige uitgeverijen is dat ze zich ongeveer altijd aan hetzelfde schijnen te houden, dat culturele appropriation ook niet altijd hun sterkste punt is, en gewoon dat ze alleen maar dingen aanvaarden waarvan ze zeker zijn dat het waarschijnlijk zal verkopen, omdat het hetzelfde is als altijd. Het is dan ook geen verrassing dat ik weinig hoop heb en dat ik ook eigenlijk weinig Nederlandstalige boeken lees.
Sofie: Van een uitgeverij verwacht ik een flinke redactieronde waardoor het boek tip top wordt, een mooie cover en marketing. Ook zou het me super cool lijken om deel uit te maken van evenementen.
Demi: Hier heb ik nog niet echt over nagedacht, maar voordat ik hem ga opsturen naar uitgeverijen ga ik daar zeker wel over na denken.
Heb je altijd al willen schrijven?
Loes: Ja! Toen ik veertien was Googlede ik al zoektermen als “boeken uitgeven”. Niet dat ik toen al een script klaar had liggen hoor. Wel was ik altijd bezig met verhaaltjes in schriften en schrijfopdrachten voor Nederlands op school vond ik geweldig!
Eva: Ik schrijf al sinds kleins af aan. Veel heb ik er echter nog niet mee gedaan. Dit is het eerste manuscript waar ik van dacht, ja dit is het, dit is het boek waarvan ik wil dat andere mensen het lezen.
Sofie: Al voordat ik kon lezen hield ik van boeken en als kind wilde ik al schrijver worden. Op de middelbare school was ik die kant van mij een beetje vergeten, maar daarna ben ik er echt actief mee aan de slag gegaan. Het is mijn droom om van schrijven echt (deels) mijn beroep te maken.
Demi: Ja! Van kleins af aan schrijf ik al verhalen, maar dit kwam pas echt tot leven bij een schrijfopdracht in groep 7 van de basisschool. Dat is nu ongeveer 9 jaar geleden en sindsdien schrijf ik. Maar pas sinds ongeveer 4 jaar schrijf ik verhalen ook af. En bij het manuscript waar ik nu mee bezig ben heb ik sinds het begin al het doel om hem naar uitgeverijen toe te sturen.
Doe je deze maand mee aan NaNoWriMo? Zo ja, hoe verloopt het momenteel?
Loes: Ja ik doe mee aan NaNo! Ik ga echter niet voor de volle 50.000 woorden. Ik heb mijzelf geen woord doel gesteld omdat dit mij heel veel druk en stress oplevert waar ik niks aan heb en, omdat ik momenteel op papier schrijf. Heerlijk ouderwets. De progress is hierdoor wat minder, alles gaat wat langzamer, maar ik schijf en ik ben van plan elke dag in november minstens een half uur te schrijven.
Eva: Haha, neen, nooit aan meegedaan.
Sofie: Deze maand doe ik mee aan NaNoWriMo als ‘rebel’, dit betekent dat ik wel zoveel mogelijk wil schrijven tijdens november, maar niet per se voor het doel van 50.000 woorden ga. In plaats daarvan hoop ik veel hoofdstukken te kunnen herschrijven!
Demi: Deze maand doe ik voor de tweede keer mee met NaNoWriMo. Vorig jaar voor het eerst en toen wist ik dat ik de 50k niet zou halen, omdat de eerste versie toen bijna af was. Nu hoop ik de 50k wel te halen, maar ik loop iets achter op schema dus denk ik niet dat het gaat lukken. Maar dat geeft niet. Want het is in ieder geval een goede motivatie om toch dagelijks te schrijven.
Kan je mij jouw favoriete schrijfplek beschrijven?
Loes: Ik schrijf graag aan mijn eettafel. Hij was van mijn moeder en ik zit vaak op haar oude plek. Ik kan het niet echt uitleggen maar de vibe hier is gewoon perfect. Ik zit vaak aan de eettafel als ik vrij ben en serieuze meters plan te maken aan een script. Op dit moment zit ik ook graag op de bank met mijn nieuwe notitie boek en pen in de aanslag. Die plek is wat meer relaxed, wel ben ik hier sneller afgeleid maar ach, still writing.
Eva: Ergens rustig en afgezonderd, zonder andere mensen om me heen, liefst volledige stilte en een prachtige kop thee naast me.
Sofie: Mijn favoriete schrijfplek is in een gezellig koffietentje waar ik aan een tafeltje zit met een cappuccino. Het liefst ergens waar niet te veel herrie is, maar wel een beetje rumoer. Helaas kan dat niet tijdens deze tweede lockdown, dus probeer ik thuis lekkere koffie te maken en zet ik ‘ambience’ filmpjes van YouTube op waardoor het toch lijkt alsof ik ergens anders aan het werk ben.
Demi: Mijn favoriete schrijfplek is thuis, achter mijn bureau. Tijdens het schrijven zorg ik ervoor dat mijn bureau rustig is, zodat het geen afleiding geeft tijdens het schrijven. Ook heb ik altijd mijn schrift met aantekeningen bij de hand zodat ik dingen terug kan lezen over bijvoorbeeld mijn personages en ideeën die ik nog uit moet schrijven.
Heb je nog tips naar schrijvers toe die ook bezig zijn aan een manuscript?
Loes: Ik denk dat er al een miljoen blogs bestaan over schrijftips. Ik heb er zelf ook al zo veel gelezen. De gouden tip bestaat niet. Dat kan je in ieder geval vast uit je hoofd zetten. De meest vervelende tip zal ik wel even met jullie delen, haha! “Maak van schrijven je prioriteit”. Ik kan hem gewoon niet meer lezen! Ja, tot op zekere hoogte is schrijven een prioriteit, je moet op gegeven moment achter je laptop kruipen en beginnen. Wat ik alleen zo vervelend vind aan deze tip is dat als een keer een week niet schrijf, mij meteen een mislukking voel, omdat schrijven even niet mijn prioriteit kon zijn. Wat ik wil zeggen is denk ik, laat je niet gek maken door duizenden mensen met duizenden tips. Wat voor mij wel heel lekker schrijft, is een schrijfbuddy! Dat is misschien dan toch mijn tip: Zoek een schrijfbuddy! Heerlijk om te praten over elkaars werk, elkaars voortgang mee te maken, frustratie en meesterzinnen mee te delen.
Eva: Mmmh, dat is een beetje moeilijk. Ik vond deze tip van Schwab wel goed: uiteindelijk schrijf je voornamelijk voor jezelf. De kansen dat je boeken opgenomen worden door een uitgeverij en dat ze door anderen worden gelezen is klein. Schrijf wat je wil schrijven en schrijf het met je hart, niet voor het geld, maar gewoon omdat je vind dat het een verhaal is dat geschreven moet worden.
Sofie: Mijn tip voor mensen die schrijven aan hun manuscript is er een die ik zelf ook kan gebruiken: blijf doorgaan! Het is heel makkelijk om te luisteren naar negatieve stemmen in je hoofd of jezelf te vergelijken met anderen, maar laat dat je niet stoppen! Als je eenmaal die eerste versie op papier hebt staan geeft dat echt het beste gevoel ter wereld, het is iets waar je zeker heel trots op kan zijn.
Demi: Blijf altijd in jezelf geloven, wat er ook gebeurd is in je verleden en wat er ook nog gaat gebeuren in de toekomst. Dit is een tip die ik zelf ook heb gekregen en helpt mij ook in het dagelijks leven en bij het schrijven van mijn manuscript.
Ben jij een auteur/uitgeverij/vertaler/… en wil je ook eens, samen met jouw boek/project/bedrijf/…, in de spotlight staan? Neem dan gerust contact op via celinezoalszeis@hotmail.com of klik hier om het contactformulier in te vullen.

Volg mij op Facebook / Instagram / Bloglovin / Pinterest / Goodreads
Reageer met Facebook


One Comment
Dionne
Wat een ontzettend leuk artikel Celine!
Dionne onlangs geplaatst…Unboxing: Secondhand Bookshelf – Winter box