Het museum van gevonden voorwerpen, een own voices verhaal over Diede, een meisje met Asperger.

Eerder las ik reeds Versplinterd Verlangen van Emma Zegers, een New Adult Rockstar-romance. Deze keer schreef de auteur een Young Adult contemporary, die tevens own voices is. Naar deze release keek ik dus enorm hard uit.

---

---

Na het lezen van Versplinterd Verlangen, waar ik trouwens nog steeds het vervolg van moet lezen, wist ik dat ik fan was van de schrijfstijl van Emma Zegers. Het museum van gevonden voorwerpen las dan ook ontzettend vlot. Het verhaal wordt enkel verteld vanuit het perspectief van hoofdpersonage Diede, waardoor het vlotte leestempo wordt behouden. Op deze manier krijg je heel veel inzicht in het hoofdpersonage. Ook de bijpersonages worden voldoende uitgediept zonder dat er een extra vertelperspectief nodig is. Doordat Diede Asperger heeft, is het misschien interessant om vanuit het perspectief van de omgeving te lezen, maar het had zeker niet gehoeven.

“Wat heb ik eraan als iedereen om me heen verliefd en gelukkig is terwijl ik in mijn eentje moet uitzoeken hoe je het best vijftien katten kunt onderhouden?”

De auteur heeft zelf het syndroom van Asperger waardoor dit boek sowieso own voices is en het net dat tikkeltje authentieker maakt. Het boek was eigenlijk een aangename verrassing. Het was veel diepgaander dan ik initieel had verwacht. Misschien zijn er wel wat triggerwarnings nodig, dus deze geef ik op het einde van de recensie zeker nog even mee. Maar ondanks de zwaardere thema’s in het boek, blijft het boek heel luchtig. Je leert Diede en haar omgeving goed kennen en de personages worden mooi en voldoende weergegeven. Zelf ken ik niemand persoonlijk met het syndroom van Asperger. Dit maakte het voor mij wat moeilijker om Diede volledig te doorgronden, maar na wat opzoekingswerk begon ik het verhaal meer en meer te waarderen en kan je de subtiele zaken waarnemen in het verhaal. Ook de broer van Diede kampt met autisme, waardoor je meteen merkt dat autisme zich bevindt op een spectrum en dus zeker niet eenduidig is. Wanneer je zelf het syndroom van Asperger hebt, dan denk ik dat je heel wat zaken zal herkennen in het boek en het echt een boek is waarin je jezelf zal herkennen. Wanneer dit niet het geval is en er in je omgeving niemand is met specifiek Asperger, dan vond ik het wel handig om eerst wat opzoekingswerk te doen. Dan kon ik het verhaal veel meer waarderen en had ik het gevoel de essentie van het boek mee te hebben.

Je merkt dat Diede doorheen het verhaal een enorme vooruitgang maakt. Diede maakt echt grote stappen, vooral op vlak van het sociale, wat een mooie ontwikkeling is om te zien. Robin krijgen we enkel te zien vanuit het perspectief van Diede en op zich stoorde het mij zeker niet; maar ik ben er van overtuigd dat Robin ook zijn eigen verhaal verdiend. Mocht er ooit een boek komen met hetzelfde verhaal maar vanuit het perspectief van Robin, dan zou ik het sowieso lezen.

“Ik haat mezelf. Dat is waarom ik dit doe. Ik probeer te vergeten wie ik ben. Wat jij tot nu toe gezien hebt, is alleen maar het topje van de ijsberg.”

Conclusie

Het museum van gevonden voorwerpen heeft mij dus aangenaam verrast. Ben ik er helemaal weg van; neen. Was het leuk en aangenaam om te lezen; absoluut. Het was mooi om te lezen hoe Diede haar grenzen verlegd en zich uit haar comfortzone begeeft. Aan de andere kant had ik misschien net iets dieper willen ingaan op de problematieken in haar omgeving, zoals de situatie met haar broer of zelfs Robin. Desondanks verdiend Diede absoluut haar eigen verhaal, zeker doordat je leest dat alle aandacht vaak naar haar broertje gaat. De titel en de cover passen trouwens perfect bij het verhaal, gaandeweg kom je ook te weten waarom hiervoor gekozen is. Het museum van gevonden voorwerpen is niet een boek dat ik snel zou herlezen, maar ik heb er wel heel erg van genoten.

---

Ik wil Dutch Venture Publishing heel erg bedanken voor het opsturen van een (digitaal) recensie-exemplaar. Dit heeft mijn recensie op geen enkel vlak beïnvloedt. Dit artikel maakt deel uit van de blogtour. Meer informatie over mijn recensiebeleid vind je hier. Dit artikel bevat een aff.link.