Ik wens je het allerbeste, een coming-out liefdesverhaal | Mason Deaver

Toen Dutch Venture Publishing een hele tijd geleden bekend maakte dat ze ‘I wish you all the best’ gingen vertalen, was ik aan de ene kant heel blij maar aan de andere kant ook weer niet. In deze recensie leg ik jullie uit waarom.

---

Wat vertaalde YA’s en NA’s betreft heb ik nog maar heel weinig verhalen gelezen met non-binaire personages. Ik moet echt al heel hard nadenken voor ik een boek kan opnoemen met personages die genderneutrale voornaamwoorden prefereren. En dat is jammer. Echt jammer.

Daarom was ik enorm enthousiast toen ik hoorde dat ‘Ik wens je het allerbeste’ er aan kwam. Jongeren die worstelen met zichzelf (wat non-binair zijn betreft in dit geval) hebben deze representatie echt heel hard nodig. Het is goed dat dit soort boeken vertaald worden. Maar de vraag is: zitten we echt te wachten op het zoveelste coming-out verhaal? Waarom kan een non-binair personage niet gewoon hun leven leiden en avonturen meemaken? Ik verlang echt naar het moment dat er verhalen vertaalt worden waarin non-binaire personages (geldt ook voor anderen uit de lgbtqiap+ -community 🏳️‍🌈 ) er gewoon kunnen zijn zonder alle familiedrama, zonder telkens uit de kast te moeten komen. Maar niet tegenstaande: dit soort verhalen hebben we ook nodig natuurlijk!

“Op welke mensen je valt en wie jij bent als een persoon zijn twee totaal verschillende dingen. Het is lastig uit te leggen waarom je je niet thuis voelt in je eigen lichaam. Het voelt gewoon niet fijn, maar de enige die dat lijkt te begrijpen is jijzelf.”

Kort samengevat gaat ‘Ik wens je het allerbeste’ over Ben die nadat hen uit de kast gekomen is, uit huis wordt gezet door hun ouders. Hen trekt in bij hun zus Hannah, die hun al tien jaar niet meer gezien heeft omdat zij zelf op achttienjarige leeftijd het ouderlijke huis verlaten heeft. Door alle omstandigheden is Ben genoodzaakt om naar een nieuwe school te gaan en daar ontmoet hen Nathan …

Het verhaal begint meteen al heel sterk. Het brengt heel wat emoties met zich mee, want je komt meteen in de scène terecht waarin Ben de moed bijeen raapt om aan hun ouders te vertellen dat hen non-binair is. Alhoewel ik vond dat Ben zelf wat diepgang mistte als personage (later meer daarover) vond ik dat hun ouders enorm goed werden neergezet. Er borrelt meteen een intense haat op gericht naar hen, en ik ben zeker dat dit de bedoeling was van de auteur.

Doordat je niet meteen een inleiding in het verhaal hebt, maar meteen in een belangrijke scène wordt gegooid (wat zeker goed is!), wil je meteen verder lezen. Je wilt weten hoe alles verder loopt en of het wel goed komt met Ben.

In dit verhaal staat niet alleen Ben hun problemen centraal rond non-binair zijn maar ook maken we heel intens hun angststoornis en/of paniekaanvallen mee. Het was fijn om ook dit gerepresenteerd te zien want het gaan naar de therapie en het nemen van medicatie is een groot onderdeel van dit verhaal.

Zoals ik al zei: in het begin leefde ik heel erg mee met Ben en kwam je meteen in een belangrijke scène terecht. Daarna zakte de spanningsboog wat af waardoor ik niet altijd getriggerd werd om door te lezen. Ik bleef echter wel nieuwsgierig en ik ben zeer blij dat ik het boek uiteindelijk heb gelezen, maar voor mij ontbrak er iets. Aan de schrijfstijl lag het zeker niet want deze was vrij toegankelijk!

Het verhaal focust namelijk op het feit dat Ben uit de kast komt en hoe hen hier mee omgaat hierna, maar ik had meer willen lezen over hoe het non-binaire zich uitte bij Ben zelf. Want daar heb ik niet zo heel veel van meegekregen. En dat is wel een belangrijk element van het verhaal. Doorheen het verhaal merk je niet meteen wat er voor zorgt dat Ben zich zo voelt. Er wordt duidelijk gemaakt dat hen zich noch man noch vrouw voelt, maar je krijgt naar mijn mening niet voldoende inzicht in Ben’s gedachten hoe dit zich dan precies uit. Hoe een non-binair iemand zich voelt is uiteraard niet rechtlijnig en verschilt van persoon tot persoon. Daarom had ik net wat meer diepgang verwacht en gehoopt.

“Ik heb mezelf mentaal erop voorbereid om opnieuw uit de kast te komen, maar dat ben ik inmiddels toch al vaker aan het doen. Dat was iets dat ik al gauw besefte: als je queer bent, betekent dat dat je de rest van je leven constant uit de kast moet blijven komen.”

Conclusie

Ik vind ‘Ik wens je het allerbeste’ een zeer fijn liefdesverhaal met belangrijke en nodige thema’s. Echter zou ik het fijn vinden moesten Vlaamse en Nederlandse uitgeverijen meer verhalen vertalen waarin vreugde en joy centraal staat. Dat elk persoon, ongeacht afkomst, religie, seksualiteit en/of gender ook avonturen kunnen beleven in YA- of NA-verhalen. Waarmee ik zéker niet wil zeggen dat deze vertaling onnodig is! Er zijn absoluut mensen die heel veel hoop en steun kunnen vinden in dit verhaal.

Zoals ik dus zei: een zeer fijn liefdesverhaal, maar ik mis net dat tikkeltje meer. Die wauw-factor. Van contemporary-verhalen krijg je een warm gevoel vanbinnen, wanneer alles goed zit, en dat mis ik hier een beetje.

Dat terzijde: ik las dat de filmrechten van dit boek verkocht waren, dus daar ben ik wel heel erg benieuwd naar!

Vandaag was trouwens de laatste dag van de blogtour! Lees zeker ook de recensies van mijn “blogcollega’s” zodat je kan uitzoeken of dit boek iets voor jou zou kunnen zijn.

---

Nog een zijnoot:

In de vertaling (in hoofdstuk 17 om precies te zijn) staat een referentie naar Harry Potter. Ik heb de originele releasedatum bekeken en daar begrijp ik dat het er nog in zit. Maar in de vertaling, daar heb ik mijn twijfels bij. En zeker wanneer het een coming-out story betreft en Ben en nog andere personages behoren tot de lhbti-community. JKR staat er namelijk voor bekend dat ze zich haatdragend gedraagt naar transgender en non-binaire personen. Ik had dan graag een voorwoord van de uitgeverij gehad waarin ze uitleggen waarom er nog een HP-referentie te vinden is in dit boek. Of een voetnoot op de pagina zelf. Dit is natuurlijk mijn eigen persoonlijke mening, zoals jullie gewoon zijn van mij om te lezen op mijn blog. Ik ben hierover met de uitgeverij in gesprek geweest: DVP moet uiteraard ook respecteren wat ze aangeleverd krijgen van de auteur en de agent. De tekst die DVP heeft ontvangen ter vertaling is de tekst die Mason Deaver (auteur) en de Amerikaanse agent hebben goedgekeurd. In de Engelse tekst is het in de herdruk dus ook niet aangepast. Na het gesprek met DVP vond ik het belangrijk dat ook jullie de andere kant van het verhaal kunnen lezen. Dus bedankt DVP voor de verklarende uitleg!

---

Ik wil Dutch Venture Publishing heel erg bedanken voor het opsturen van een (digitaal) recensie-exemplaar. Dit heeft mijn recensie op geen enkel vlak beïnvloedt. Meer informatie over mijn recensiebeleid vind je hier.

Ikzelf identificeer mij als cisgender vrouw dus mocht ik iets foutief neergeschreven hebben rond non-binariteit, stuur mij zeker een berichtje en dan pas ik het aan 🙂

---