Oh, ik slaap vast nog. Dat moet wel, want op het weiland aan de overkant tekent zich onmiskenbaar de vorm van een draak af tegen de langzaam lichter wordende lucht. Ik moet toegeven, Drägan Duma heeft anders uitgepakt dan verwacht, waardoor ik niet goed weet wat denken. Persoonlijk had ik liever gehad dat dit echt een bad-ass verhaal zou zijn vol draken en een fantastische worldbuilding, met plottwist en alles er op en eraan. Want hier had Drägan Duma echt potentieel voor! Wat ik er jammer aan vond was vooral dat de romantiek in dit verhaal, erg de bovenhand nam. Ik snap dat het deel uitmaakt van het plot,…